Aile Hayatı ve Çocuk Sağlığı

AİLE HAYATI VE ÇOCUK SAĞLIĞI

Aile, toplumun en küçük birimidir. Bu nedenle toplumun en kıymetli yapı taşıdır. Çocuk gelişimi bu nedenle ilk önce ailede başlar.

SAĞLIK AÇISINDAN YAŞ DÖNEMLERİ

0-6 YAŞ GRUBU ÇOCUK SAĞLIĞI:  Bebeklik dönemleri olan bu dönemde kendi başlarına bir şey yapamadıklarından dolayı aile bireylerine çok büyük görev düşmektedir. Bu nedenle çocuklarına en ufağından adım atmayı  , araç ve gereçleri tanımayı , konuşmayı öğretirler.  6 yaş grubu çocuklar ilkokula başlarlar.

6-12 YAŞ GRUBU ÇOCUK SAĞLIĞI:  İlkokul döneminin tamamını kapsayan bu dönemde çocuklar arkadaşlığın, okulda bir şeyler öğrenmenin, aile bireyleri dışında başka insanlarla aynı ortam zaman geçirmenin farklılıklarını öğreniyorlar. Bu dönemde aile bireyleri çocuklarına temelden eğitimi, beslenmeyi, davranış ve görgü kurallarını onların anlayabileceği bir dille anlatırlar. Çünkü kısa bir süre sonra çocuklar ortaokul ve lise dönemlerini yaşamaya başlayacaklardır. Bu nedenle erken yaştan bu dönemin olumlu ve olumsuzluklarına karşı çocuklarını geliştirmek isterler.

12-18 YAŞ ARASI SAĞLIK  :  Lise dönemi olarak bilinen, çocukluktan çıkış ergenliğe ( bluğ çağına )  adım atma dönemi olan bu dönemde çocuklar bir birey olabilmek için, çevresine kendilerini ispat edebilmek için davranırlar. Aileler her ne kadar bu dönem ve sonrası için baskıcı tutum sergilemeseler de çocuklarını dış etken ve olumsuz gelişim özelliklerinden korumaya çalışırlar.

18-22 YAŞ ARASI SAĞLIK  :  Bu dönemde lise bitimi ve üniversite eğitim yaşamının başladığı bu dönem çocuklar genelde aileden kopmak ve hayranlıkla izlediği ve özendikleri özgürlük dünyasını yaşamak isterler. Üniversite eğitimlerinin nasıl olmasını istediklerini, hayatta neler yapmak istediklerini ve bundan sonraki hayatlarının adımlarını nasıl atmaları gerektiğini detaylı olarak düşünür ve bu yönlerde adımlar atarlar. Çünkü bu dönemden sonra hiçbir şeyin dönüşü ve telafisi olmayacaktır. Bundan sonra hayatları şekillenmeye ve kalıcılığa yönelmektedirler. Her hatalarında veya her pişmanlıklarında ailesi eskisi kadar korumacı ve sahipçi değildir. Aslında bu  durum  fark etmeseler dahi onların yararına. Çünkü bu yaşlardan itibaren hala ailesine bağlı çocuklar benliklerini ve karakterlerini özgün olarak oluşturamaza ve ister istemez gelecekte hep tökezlerler.

Yazar: Merve DEMİR